مانند دو فنجان که نشستند به سینیجا داشت بـیایی و کنارم بنِشینیجاداشت که از شاخهٔ خشکیدهٔ دستمبا معجزهٔ عشق، دو تا سیب بچینیمن شعرفروش غزل چشم تو هستمتو ماهترین مشتری روی زمینیلیلی شده ای در ادبیات، اگــرچهتو جان منی! جان من از منظر دینیدر چایی تلخ ِ غــزلــم قند بینداز"شیرینِ" غزل باش گلم! خیر ببینی
سجاد شاکری
برای دیدن عکس در سایز اصلی بر روی آن کلیک نماید...
آن چنان غرق تو بودم که خودم یادم رفتخیره در چشم تو آنقدر که غم یادم رفت
نذر چشمان تو هر شب به حرم می رفتممحو چشمان تو بودم که حرم یادم رفت
بین دستان تو با من دو قدم فاصله بوددو قدم فاصله تنها، دو قدم یادم رفت
خواستم نام تو هر روز به یادم باشدپشت دستم بنویسم... که قلم یادم رفت
کاش میشد به من و حرف دلم گوش کنیکاش باور بکنی حرف خودم یادم رفت
برای دیدن عکس در سایز اصلی بر روی آن کلیک نماید...
نیمه جان چرخ زنان توبه کنان عاشق شدداد و بیداد دلم در رمضان عاشق شد
مردم شهر به تسبیح و دعا مشغولنددل من تشنه و تسبیح زنان عاشق شد
عشق ای عشق به من جرأت گفتار بدهمرد آن است که از راه زبان عاشق شد
می توان با دهن روزه چنین مستی کردمی توان پیش نگاه دگران عاشق شد
دم افطار سر زلف تو را می بوسممی توان باتو چنین کرد و چنان عاشق شد
بی گمان ماه تویی، ماه تر از ماه توییآمدی بر لبه ی بام و جهان عاشق شد.
برای دیدن عکس در سایز اصلی بر روی آن کلیک نماید...
